Rupert Sheldrake's theorie van morfische velden en resonantie

Sheldrake is een term die in verschillende contexten is gebruikt, maar wordt meestal geassocieerd met het werk van bioloog Rupert Sheldrake, die het concept van 'morfische velden' voorstelde om de vorming van patronen en structuren in zowel levende als niet-levende wezens te verklaren. systemen.

Volgens Sheldrake zijn morfische velden niet-materiële velden die het gedrag van deeltjes, cellen en organismen organiseren en beïnvloeden. Men denkt dat deze velden verantwoordelijk zijn voor de vorming van patronen zoals kristallen, spiraalvormige schelpen en andere zich herhalende structuren die in de natuur voorkomen. De theorie van Sheldrake suggereert dat deze velden niet alleen beperkt zijn tot fysieke structuren, maar ook een rol spelen bij het vormgeven van het gedrag en bewustzijn van levende wezens. Hij stelt voor dat herinneringen en gewoonten in deze velden worden opgeslagen, en dat ze van het ene wezen naar het andere kunnen worden overgedragen via een proces dat hij ‘morfische resonantie’ noemt. waardoor ze toegang krijgen tot kennis en vaardigheden die niet beschikbaar zijn via traditioneel leren of overerving. Dit concept is toegepast op een breed scala aan verschijnselen, waaronder de ontwikkeling van embryo's, het gedrag van scholen vissen en zelfs de oorsprong van het menselijk bewustzijn. Hoewel de theorieën van Sheldrake aanzienlijke belangstelling en debat hebben gegenereerd in de wetenschappelijke gemeenschap, blijven ze controversieel. en zijn nog niet algemeen aanvaard als een reguliere verklaring voor de verschijnselen die hij probeert te verklaren.