Wat is lacunositeit? Inzicht in dit belangrijke diagnostische kenmerk bij neurodegeneratieve ziekten

Lacunositeit is een term die in de pathologie wordt gebruikt om de aanwezigheid van kleine, cystische ruimtes of holtes in weefsel te beschrijven. Deze ruimtes zijn doorgaans gevuld met lucht of vloeistof en kunnen worden gezien bij microscopisch onderzoek van weefselmonsters. Lacunositeit kan voorkomen in een verscheidenheid aan weefsels, waaronder de hersenen, lever, nieren en longen. Het wordt vaak geassocieerd met een ontsteking of infectie en kan een teken zijn van een onderliggende ziekte. Zo wordt lacunositeit vaak gezien in de hersenen van mensen met multiple sclerose, en in de levers van mensen met hepatitis. In de context van neurodegeneratieve ziekten kan lacunositeit een belangrijk diagnostisch kenmerk zijn. Bij de ziekte van Alzheimer wordt bijvoorbeeld vaak lacunositeit waargenomen in de hippocampus en andere delen van de hersenen, en er wordt gedacht dat dit verband houdt met het verlies van neuronen en de vorming van amyloïde plaques. Bij de ziekte van Parkinson wordt lacunositeit doorgaans gezien in de substantia nigra en andere delen van de hersenen, en er wordt gedacht dat dit verband houdt met de dood van dopamine-producerende neuronen. Over het geheel genomen is lacunositeit een nuttig diagnostisch kenmerk dat pathologen kan helpen bij het identificeren en karakteriseren van verschillende neurodegeneratieve ziekten.