Wat is onrechtmatigheid? Definitie, elementen en voorbeelden

Onrechtmatigheid verwijst naar de toestand waarin de wet wordt overtreden of geen rechtsgeldigheid heeft. Het kan verwijzen naar een breed scala aan situaties, waaronder criminele activiteiten, contractbreuk of het niet naleven van regelgeving of regels. In de context van het strafrecht is onwettigheid een essentieel element dat door de aanklager moet worden bewezen om een veroordeling. De aanklager moet aantonen dat de handelingen van de beklaagde onwettig waren en dat zij wisten of hadden moeten weten dat hun handelingen onwettig waren. Als een persoon bijvoorbeeld wordt beschuldigd van diefstal, moet de aanklager bewijzen dat de beklaagde eigendommen heeft meegenomen zonder toestemming van de eigenaar en dat ze wisten dat het onwettig was om het eigendom zonder toestemming in beslag te nemen. Als de aanklager deze elementen niet kan bewijzen, kan de verdachte worden vrijgesproken van de tenlastelegging. In andere contexten, zoals het contractenrecht of het bestuursrecht, kan onrechtmatigheid verwijzen naar een schending van een wettelijke verplichting of plicht. Als de ene partij bijvoorbeeld zijn contractuele verplichtingen niet nakomt, kan de andere partij mogelijk schadevergoeding of andere rechtsmiddelen voor de onwettigheid eisen. Over het geheel genomen is onwettigheid een belangrijk concept in het rechtssysteem, omdat het helpt bij het definiëren van wat is en is. volgens de wet niet aanvaardbaar gedrag.