Historia i zastosowania lecznicze Abrotyny

Abrotine to nazwa używana w przeszłości w odniesieniu do pewnego rodzaju rośliny leczniczej, w szczególności Artemisia absinthium, znanej również jako piołun. Termin „abrotyna” pochodzi od greckiego słowa „abros”, oznaczającego „gorzki” i był używany do opisania roślin o gorzkim smaku. W medycynie tradycyjnej abrotynę stosowano w leczeniu różnych dolegliwości, w tym gorączki, problemów trawiennych, i problemy z oddychaniem. Wierzono również, że ma właściwości antyseptyczne i przeciwzapalne i czasami stosowano go jako składnik ziołowych środków na rany i choroby skóry. Jednak należy zauważyć, że stosowanie abrotyny jako rośliny leczniczej w dużej mierze zaprzestano ze względu na jego potencjalną toksyczność. Roślina zawiera duże ilości tujonu, substancji chemicznej, która może powodować halucynacje, drgawki i inne niekorzystne skutki, gdy jest spożywana w dużych ilościach. W związku z tym nie zaleca się stosowania abrotyny do celów leczniczych bez konsultacji z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia.