Odkrywanie zróżnicowanego krajobrazu i bogatej historii Armenii

Armenia to kraj położony w regionie Eurazji na Kaukazie Południowym. Graniczy z Turcją na zachodzie, Gruzją na północy, Azerbejdżanem na wschodzie i Iranem na południu. Kraj liczy około 3 miliony ludzi, a jego łączna powierzchnia wynosi około 29 800 kilometrów kwadratowych (11 500 mil kwadratowych). Armenia charakteryzuje się zróżnicowanym krajobrazem, z górami pokrywającymi większą część kraju. Najwyższym szczytem jest góra Aragats, która wznosi się na wysokość 4090 metrów (13 400 stóp) nad poziomem morza. W kraju znajduje się także kilka rzek, w tym Araxes i Tygrys, a także liczne jeziora i lasy. Stolicą i największym miastem Armenii jest Erewan, w którym mieszka około jedna trzecia ludności kraju. Inne duże miasta to Giumri, Wanadzor i Echmiadzin.
Armenia ma długą i złożoną historię, a osadnictwo ludzkie sięga epoki kamienia. Starożytne królestwo Armenii powstało w VI wieku p.n.e. i stało się główną potęgą w regionie. W IV wieku naszej ery chrześcijaństwo stało się oficjalną religią kraju i od tego czasu odegrało znaczącą rolę w kulturze i tożsamości Ormian. W swojej historii Armenia była przedmiotem różnych najazdów i okupacji, w tym ze strony Persów, Greków , Rzymian, Arabów, Mongołów i Rosjan. Kraj uzyskał niepodległość od Rosji w 1918 r., ale został zaanektowany przez Związek Radziecki w 1920 r. Armenia odzyskała niepodległość w 1991 r. wraz z rozpadem Związku Radzieckiego. Dziś Armenia jest demokracją parlamentarną z rozwijającą się gospodarką i zróżnicowaną kulturą. Kraj znany jest z bogatego dziedzictwa starożytnych zabytków, w tym klasztoru Geghard i katedry w Echmiadzynie, a także tętniącej życiem sceny sztuki współczesnej.