Okres postteodozjański: czas zmian i przewrotów w Cesarstwie Rzymskim

Okres postteodozjański odnosi się do okresu po panowaniu Teodozjusza I, który rządził Cesarstwem Rzymskim od 378 do 395 r. n.e. W tym okresie nastąpiła znacząca zmiana w politycznym i religijnym krajobrazie imperium, wraz ze wzrostem wpływów chrześcijaństwa i spadkiem potęgi cesarza.… Teodozjusz I był ostatnim cesarzem rządzącym zjednoczonym Cesarstwem Rzymskim, a jego śmierć naznaczona była początek okresu podziału i fragmentacji. Cesarstwo zostało podzielone na dwie części, przy czym Zachodnim Cesarstwem Rzymskim rządziło szereg słabych i krótkotrwałych cesarzy, podczas gdy Wschodnim Cesarstwem Rzymskim, znanym również jako Cesarstwo Bizantyjskie, nadal rządzili silni i uzdolnieni przywódcy.… W czasie w tym okresie wpływy chrześcijaństwa szybko rosły, a kościół stawał się coraz ważniejszą instytucją w imperium. Teodozjusz I uczynił chrześcijaństwo oficjalną religią imperium, a jego następcy nadal wspierali i promowali Kościół. Doprowadziło to do znacznego wzrostu potęgi i bogactwa Kościoła, a także rosnącej liczby nawróconych.… Jednak okres postteodozjański naznaczony był także niestabilnością polityczną i konfliktami. Zachodnie Cesarstwo Rzymskie było wielokrotnie najeżdżane przez plemiona barbarzyńskie, takie jak Wizygoci i Wandale, które ostatecznie splądrowały Rzym w 455 r. Z drugiej strony Wschodnim Cesarstwem Rzymskim w dalszym ciągu rządzili silni cesarze, tacy jak Arkadiusz i Teodozjusz II, którzy pracowali nad utrzymaniem integralności terytorialnej imperium i obroną przed zagrożeniami zewnętrznymi.... Ogólnie rzecz biorąc, okres poteodozjański był czasem znaczące zmiany i przewroty w Cesarstwie Rzymskim, naznaczone rozwojem chrześcijaństwa, niestabilnością polityczną i konfliktem z plemionami barbarzyńskimi. Przygotowało grunt pod ostateczny upadek zachodniego imperium rzymskiego i powstanie Cesarstwa Bizantyjskiego.