Rhizotaksja: zabieg chirurgiczny w przypadku schorzeń siatkówki

Ryzotaksja to zabieg chirurgiczny stosowany w leczeniu różnych schorzeń siatkówki, takich jak odwarstwienie siatkówki, otwór plamkowy i błona nabłonkowa. Słowo „ryzotaksja” pochodzi od greckich słów „rhizo” oznaczających „korzeń” i „taxis” oznaczających „układ”. W przypadku rizotaksji chirurg wykonuje małe nacięcia w twardówce (białej części oka), aby uzyskać dostęp siatkówka. Za pomocą specjalistycznego instrumentu zwanego kriosondą lub sondą laserową chirurg przykłada ciepło lub zimno do określonych obszarów siatkówki, aby utworzyć wzór blizn, które pomogą ponownie przymocować siatkówkę do leżącej pod nią tkanki. Proces ten nazywany jest „fotokoagulacją” lub „krioterapią”. Celem rizotaksji jest przywrócenie prawidłowej anatomii i funkcji siatkówki, co może poprawić widzenie i zapobiec dalszym powikłaniom, takim jak ślepota. Zabieg jest zwykle wykonywany w znieczuleniu miejscowym, a po zabiegu może zaistnieć konieczność pozostania pacjenta na noc w szpitalu w celu obserwacji.