Zrozumienie środków uspokajających: rodzaje, zastosowania i ryzyko

Środek uspokajający to rodzaj leku, który pomaga uspokoić układ nerwowy i może wywołać sen. Są powszechnie stosowane w leczeniu lęku, bezsenności i innych schorzeń powodujących pobudzenie lub niepokój. Środki uspokajające można podzielić na dwie główne kategorie: benzodiazepiny i inne niż benzodiazepiny.
Benzodiazepiny: Te leki są najczęściej przepisywanymi środkami uspokajającymi. Działają poprzez wzmocnienie działania neuroprzekaźnika w mózgu zwanego kwasem gamma-aminomasłowym (GABA), który działa uspokajająco na układ nerwowy. Przykłady benzodiazepin obejmują alprazolam (Xanax), diazepam (Valium) i lorazepam (Ativan). Nie-benzodiazepiny: Leki te działają w podobny sposób jak benzodiazepiny, ale mają inną budowę chemiczną. Są one również znane jako „leki Z”, ponieważ zostały opracowane jako nowsza wersja benzodiazepin. Przykłady niebenzodiazepin obejmują zolpidem (Ambien), eszopiklon (Lunesta) i zaleplon (Sonata). Należy pamiętać, że środki uspokajające mogą powodować uzależnienie i mogą prowadzić do uzależnienia fizycznego i uzależnienia, szczególnie gdy są przyjmowane przez długi czas lub w dużych dawkach. Należy je stosować wyłącznie pod kierunkiem pracownika służby zdrowia i jako część kompleksowego planu leczenia.