Zrozumienie Dibuka: zły duch w mitologii żydowskiej

Dibuk (hebr. דיבוק) to termin używany w mitologii i folklorze żydowskim do opisania rodzaju ducha lub istoty, która, jak się uważa, zamieszkuje ciało żywej osoby. Słowo „dibuk” pochodzi od hebrajskiego słowa „dbk”, które oznacza „przylgnąć” lub „przylgnąć”. W tradycji żydowskiej dibuk to zły duch, który wnika w ciało człowieka i przejmuje kontrolę nad nim. ich działania, powodując, że zachowują się w sposób niezgodny z ich charakterem i często szkodliwy dla nich samych lub innych. Czasami uważa się, że na obecność dibuka wskazują zmiany w zachowaniu danej osoby, takie jak nagłe zmiany nastroju lub niewyjaśnione ruchy fizyczne.…
Według niektórych źródeł dybuk może przedostać się do organizmu człowieka na różne sposoby, np. zaproszenie do ciała lub przeniesienie poprzez kontakt z przedmiotem opętanym przez ducha. Mówi się, że gdy dibuk znajdzie się w ciele, ma moc kontrolowania myśli i działań danej osoby i może powodować halucynacje, koszmary i inne formy zjawisk psychicznych.… W niektórych przypadkach uważa się, że dybuk jest duchem zmarłego, który nie był w stanie ruszyć w zaświaty, być może z powodu niedokończonych spraw lub nierozwiązanych emocji. W takich przypadkach dibuk może być postrzegany jako forma duchowej istoty, która szuka rozwiązania lub zamknięcia, aby móc ruszyć dalej. …… Koncepcja dibuka jest podobna do innych form opętania występujących w różnych kulturach i religiach, takich jak idea opętanie przez demony w chrześcijaństwie czy koncepcja obsesji w wielu rdzennych kulturach. Jednak idea dibuka jest wyjątkowa, ponieważ uważa się, że jest to zły duch, który może wejść do ciała żywej osoby i przejąć kontrolę nad jej działaniami.