Zrozumienie superkonkurencji w biznesie: przewodnik po strategii i polityce

Superkonkurencja to koncepcja, którą wprowadził francuski ekonomista Jean Tirole w swojej książce „Teoria finansów przedsiębiorstw”. Odnosi się do sytuacji, w której firma ma znaczny udział w rynku i jest w stanie wywierać silny wpływ na rynek, ale niekoniecznie jest największą lub najbardziej dochodową firmą w branży. Na superkonkurencyjnym rynku istnieje zazwyczaj kilka dużych firm które intensywnie ze sobą konkurują, a rynek charakteryzuje się wysokim poziomem innowacyjności, inwestycji i konkurencji cenowej. Firmy na tym rynku mogą osiągać znaczne korzyści skali i zakresu, co pozwala im wytwarzać towary i usługi po niższych kosztach i cenach niż mniejsze firmy. Jednakże intensywna konkurencja oznacza, że zyski poszczególnych firm mogą być niższe niż na mniej konkurencyjnym rynku. Superkonkurencję można zaobserwować w branżach takich jak technologia, gdzie firmy takie jak Apple, Google i Amazon mają duże udziały w rynku i są ciągłe wprowadzanie innowacji i konkurowanie ze sobą, aby pozostać na czele. Jest to również powszechne w branżach, w których istnieją wysokie bariery wejścia, takich jak telekomunikacja czy energetyka, gdzie na rynku dominuje kilka dużych firm. Koncepcja superkonkurencji ma ważne implikacje dla strategii i polityki biznesowej. Na przykład firmy działające na superkonkurencyjnym rynku mogą być zmuszone skoncentrować się na innowacjach i różnicowaniu, aby wyróżnić się na tle konkurencji i utrzymać swój udział w rynku. Ponadto może zaistnieć potrzeba podjęcia przez organy regulacyjne kroków w celu zapewnienia, że rynek pozostanie konkurencyjny i że żadna pojedyncza firma nie będzie w stanie zdominować rynku ze szkodą dla konsumentów.