การทำความเข้าใจไอโซโดสในรังสีวิทยาและมะเร็งวิทยา

ในรังสีรักษาและมะเร็งวิทยา ไอโซโดสคือเส้นหรือพื้นผิวที่มีขนาดยาเท่ากันในแผนการรักษา หมายถึงปริมาณรังสีที่จะส่งไปยังบริเวณเฉพาะของร่างกาย ไอโซโดสถูกใช้เพื่อกำหนดการกระจายของขนาดยาในร่างกายของผู้ป่วย และเพื่อให้แน่ใจว่าเนื้องอกได้รับปริมาณรังสีที่เพียงพอในขณะที่ลดความเสียหายให้กับเนื้อเยื่อที่มีสุขภาพดีโดยรอบให้เหลือน้อยที่สุด

ไอโซโดสโดยทั่วไปจะแสดงเป็นโครงร่างบนแผนที่การวัดปริมาณรังสี โดยแต่ละเส้นแสดงแทนปริมาณเฉพาะ ระดับ. ระดับปริมาณรังสีมักจะแสดงเป็นสีเทา (Gy) หรือมิลลิซีเวอร์ต (mSv) ตัวอย่างเช่น เส้นไอโซโดสอาจมีป้ายกำกับว่า "20 Gy" หากมันแสดงถึงระดับปริมาณรังสีที่การรักษาด้วยรังสีจะส่ง 20 เกรย์ไปยังเนื้องอก

ไอโซโดสมีความสำคัญในการฉายรังสีรักษาวิทยาเพราะช่วยให้แพทย์วางแผนและส่งมอบปริมาณรังสีที่แม่นยำไปยัง เนื้องอกในขณะที่ลดผลข้างเคียง ด้วยการวิเคราะห์การกระจายตัวของไอโซโดส แพทย์สามารถระบุบริเวณของร่างกายที่อาจได้รับรังสีปริมาณมากเกินไปหรือไม่เพียงพอ และทำการปรับเปลี่ยนแผนการรักษาตามความจำเป็น