คนใจอ่อน: เข้าใจการขาดความกล้าหาญและความมุ่งมั่น
"ใจอ่อน" เป็นคำโบราณที่หมายถึงคนที่ขาดความกล้าหาญหรือความมุ่งมั่น มักใช้เพื่อบรรยายถึงบุคคลที่ท้อแท้หรือถูกข่มขู่ได้ง่าย และไม่มีอุปนิสัยที่แข็งแกร่งในการอดทนต่อความท้าทายหรือความยากลำบาก
ตัวอย่างเช่น หากใครบางคนลังเลที่จะเสี่ยงหรือเผชิญกับความท้าทาย พวกเขาอาจถูกอธิบายว่ามี "หัวใจที่อ่อนแอ" ในทำนองเดียวกัน หากใครยอมแพ้ง่ายๆ หรือถูกขัดขวางได้ง่ายจากความพ่ายแพ้ ก็อาจกล่าวได้ว่าพวกเขามีใจที่อ่อนแอ คำว่า "ใจอ่อน" ไม่ได้ใช้กันทั่วไปในภาษาอังกฤษสมัยใหม่ และโดยทั่วไปจะถือว่าเป็นคำเชิงลบบ้าง หรือคำเสื่อมเสีย เป็นเรื่องปกติมากขึ้นที่จะใช้คำเช่น "ขี้ขลาด" หรือ "ขาดความกล้าหาญ" เพื่ออธิบายถึงบุคคลที่ขาดบุคลิกลักษณะที่แข็งแกร่งในการเผชิญกับความท้าทายแบบเผชิญหน้า



