ความสำคัญของปลาเฮอริ่งและปลาซาร์ดีนในระบบนิเวศมหาสมุทร
Clupeidae เป็นตระกูลปลาที่มีปลาเฮอริ่ง ปลาซาร์ดีน และปลาพิลชาร์ด โดยทั่วไปแล้วปลาเหล่านี้จะมีขนาดเล็กถึงขนาดกลาง มีรูปร่างเพรียวและมีจมูกแหลม พบได้ในมหาสมุทรและทะเลทั่วโลก และเป็นที่รู้จักจากพฤติกรรมการเรียนของพวกมัน
2 อะไรคือความแตกต่างระหว่างปลาเฮอริ่งและปลาซาร์ดีน ?
ปลาเฮอริ่งและปลาซาร์ดีนต่างก็อยู่ในวงศ์ Clupeidae แต่เป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน โดยทั่วไปแล้ว ปลาแฮร์ริ่ง (Clupea harengus) จะมีขนาดใหญ่กว่าปลาซาร์ดีน (Sardina pilchardus) โดยปลาแฮร์ริ่งที่โตเต็มวัยจะมีความยาวได้ถึง 30 ซม. (12 นิ้ว) และหนักได้ถึง 1 กก. (2.2 ปอนด์) ปลาซาร์ดีนมีขนาดเล็กกว่า โดยมีความยาวสูงสุดประมาณ 20 ซม. (8 นิ้ว) และหนักได้ถึง 0.5 กก. (1.1 ปอนด์) นอกจากนี้ ปลาแฮร์ริ่งมีรูปร่างที่ยาวกว่าปลาซาร์ดีน และเกล็ดของพวกมันก็ใหญ่กว่าและเว้นระยะห่างกันมากกว่า3 ปลาเฮอริ่งและปลาซาร์ดีนมีบทบาทอย่างไรในระบบนิเวศของมหาสมุทร ?
ปลาเฮอริ่งและปลาซาร์ดีนมีบทบาทสำคัญในระบบนิเวศของมหาสมุทรในฐานะทั้งผู้ล่าและเป็นเหยื่อ พวกมันกินปลาตัวเล็ก แพลงก์ตอนสัตว์ และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ และในทางกลับกันก็ตกเป็นเหยื่อของปลาขนาดใหญ่ นกทะเล และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล พฤติกรรมการเรียนของพวกมันยังช่วยให้สารอาหารเข้มข้นในแหล่งน้ำ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลอื่นๆ นอกจากนี้ ปลาแฮร์ริ่งและปลาซาร์ดีนยังเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญสำหรับมนุษย์ และการประมงของพวกมันยังเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญสำหรับชุมชนชายฝั่งหลายแห่ง
4 การประมงแฮร์ริ่งและปลาซาร์ดีนส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศในมหาสมุทรอย่างไร
การประมงแฮร์ริ่งและปลาซาร์ดีนสามารถมีผลกระทบทั้งเชิงบวกและเชิงลบต่อระบบนิเวศของมหาสมุทร ในด้านหนึ่ง การประมงเหล่านี้สามารถเป็นแหล่งอาหารและรายได้ที่มีคุณค่าแก่ชุมชนชายฝั่ง และสามารถช่วยควบคุมจำนวนประชากรของสัตว์ทะเลชนิดอื่นๆ ได้ ในทางกลับกัน การประมงมากเกินไปอาจทำให้จำนวนปลาแฮร์ริ่งและซาร์ดีนลดลง ซึ่งอาจมีผลกระทบแบบลดหลั่นทั่วทั้งระบบนิเวศ นอกจากนี้ วิธีการที่ใช้ในการจับปลาเหล่านี้ เช่น การเฆี่ยนในถุงและการเล็มปลา อาจเป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตทางทะเลอื่นๆ เช่น นกทะเลและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล
5 มีความพยายามในการอนุรักษ์อะไรบ้างที่เกี่ยวข้องกับปลาเฮอริ่งและปลาซาร์ดีน ?
มีความพยายามในการอนุรักษ์หลายประการที่เกี่ยวข้องกับปลาเฮอริ่งและปลาซาร์ดีน ตัวอย่างเช่น คณะกรรมาธิการระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ปลาทูน่าแอตแลนติก (ICCAT) ได้ดำเนินการจำกัดการจับและโควต้าการจับปลาสำหรับสายพันธุ์เหล่านี้เพื่อป้องกันการประมงเกินขนาด นอกจากนี้ ยังมีความพยายามในการลดการจับสัตว์น้ำพลอยได้และปกป้องแหล่งที่อยู่อาศัยทางทะเล เช่น พื้นที่วางไข่และพื้นที่ให้อาหาร ท้ายที่สุด การประมงบางแห่งได้นำแนวทางปฏิบัติที่ยั่งยืนมาใช้ เช่น การใช้อุปกรณ์ตกปลาที่เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตในทะเลอื่นๆ น้อยกว่า
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
