ทำความเข้าใจกับยวนใจ: อารมณ์ ความเป็นปัจเจก และธรรมชาติ
ยวนใจเป็นขบวนการทางศิลปะ วรรณกรรม และทางปัญญาที่เกิดขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ในยุโรป เป็นปฏิกิริยาต่อต้านคุณค่าแห่งการตรัสรู้ของเหตุผล ความเป็นระเบียบ และความสมดุล และเน้นไปที่อารมณ์ จินตนาการ และความเป็นปัจเจกนิยมแทน นักโรแมนติกพยายามที่จะปลุกเร้าความรู้สึกและอารมณ์ที่รุนแรงในงานของพวกเขา โดยมักใช้ธรรมชาติและสิ่งเหนือธรรมชาติเป็นแรงบันดาลใจ
ลักษณะสำคัญบางประการของยวนใจ ได้แก่:
1 เน้นอารมณ์และสัญชาตญาณ: นักโรแมนติกเชื่อว่าอารมณ์และสัญชาตญาณมีความสำคัญมากกว่าเหตุผลและตรรกะ พวกเขาพยายามปลุกเร้าความรู้สึกอันทรงพลังในงานของพวกเขา เช่น ความรัก ความปรารถนา และความคิดถึง
2 การเฉลิมฉลองของแต่ละบุคคล: นักโรแมนติกนิยมเฉลิมฉลองคุณสมบัติเฉพาะของแต่ละบุคคลและปฏิเสธแนวคิดเรื่องความจริงที่เป็นสากลและเป็นกลาง พวกเขาเชื่อว่าแต่ละคนมีมุมมองและประสบการณ์ที่แตกต่างกันออกไป 3. มุ่งเน้นไปที่ธรรมชาติ: นักโรแมนติกมักใช้ธรรมชาติเป็นแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจในการทำงานของพวกเขา พวกเขามองว่าธรรมชาติเป็นสัญลักษณ์ของความประเสริฐ ความลึกลับ และความเหนือธรรมชาติ
4 ความสนใจในเรื่องเหนือธรรมชาติ: นักโรแมนติกหลงใหลในสิ่งเหนือธรรมชาติและสิ่งไม่รู้ พวกเขามักจะสำรวจธีมต่างๆ เช่น ผี วิญญาณ และชีวิตหลังความตายในงานของพวกเขา
5 เน้นที่จินตนาการ: นักโรแมนติกเชื่อว่าจินตนาการเป็นพลังอันทรงพลังที่สามารถเปลี่ยนแปลงสังคมและบุคคลได้ พวกเขามองว่ามันเป็นหนทางที่จะหลีกหนีข้อจำกัดของความเป็นจริงและสำรวจความเป็นไปได้ใหม่ๆ นักเขียนแนวโรแมนติกนิสต์ที่มีชื่อเสียงบางคน ได้แก่ William Wordsworth, Samuel Taylor Coleridge, Lord Byron, Percy Bysshe Shelley และ John Keats ผลงานของพวกเขา เช่น "I Wandered Lonely as a Cloud" ของ Wordsworth และ "Ode to the West Wind" ของ Shelley ยังคงได้รับการศึกษาและชื่นชมในปัจจุบันในด้านความงามและพลังทางอารมณ์



