ทำความเข้าใจถึงความสำคัญของสารยึดเกาะในการพิมพ์ 3 มิติ
ในบริบทของการพิมพ์ 3 มิติ สารยึดเกาะคือสารที่ใช้ยึดติดกันและทำให้อนุภาคหรือผงในวัสดุการพิมพ์ 3 มิติมีความเสถียร สารยึดเกาะอาจเป็นของเหลว ของแข็ง หรือก๊าซ และโดยทั่วไปจะนำไปใช้กับอนุภาคหรือผงโดยใช้เทคนิคเฉพาะ เช่น การพ่นหรือการแปรง วัตถุประสงค์ของสารยึดเกาะคือการสร้างวัสดุที่เหนียวเหนอะหนะและมีเสถียรภาพที่สามารถ พิมพ์เป็นรูปทรงและรูปแบบเฉพาะ หากไม่มีสารยึดเกาะ อนุภาคหรือผงก็จะหลุดออกจากกันหรือไม่เกาะติดกัน ส่งผลให้งานพิมพ์ไม่เสถียรและมีคุณภาพต่ำ มีสารยึดเกาะหลายประเภทที่ใช้ในการพิมพ์ 3 มิติ ขึ้นอยู่กับการใช้งานเฉพาะและคุณสมบัติที่ต้องการใน ผลิตภัณฑ์สุดท้าย. ตัวอย่างทั่วไปของสารยึดเกาะได้แก่:
1 สารยึดติด: สารเหล่านี้เป็นสารที่ยึดเหนี่ยวสองพื้นผิวเข้าด้วยกัน เช่น อนุภาคหรือผง และฐานสร้าง กาวทั่วไปที่ใช้ในการพิมพ์ 3 มิติ ได้แก่ ไซยาโนอะคริเลต อีพ็อกซี่ และอะคริลิก
2 เรซินเทอร์โมเซตติง: เป็นวัสดุที่แข็งตัวเมื่อสัมผัสกับความร้อน ทำให้เกิดพันธะที่แข็งแกร่งและแข็งเกร็งระหว่างอนุภาคหรือผง ตัวอย่างของเทอร์โมเซตติงเรซิน ได้แก่ โพลียูรีเทน อีพอกซี และฟีนอลเรซิน
3 เทอร์โมพลาสติก: เป็นวัสดุที่ละลายและเปลี่ยนรูปเมื่อถูกความร้อน ทำให้สามารถสร้างรูปทรงและโครงสร้างที่ซับซ้อนได้ เทอร์โมพลาสติกทั่วไปที่ใช้ในการพิมพ์ 3D ได้แก่ ABS (acrylonitrile butadiene styrene), PLA (polylactic acid) และ PETG (polyethylene terephthalate glycol)
4 โลหะ: เทคนิคการพิมพ์ 3D บางอย่างใช้โลหะเป็นสารยึดเกาะ เช่น Selective Laser Sintering (SLS) และการเผาด้วยเลเซอร์โลหะโดยตรง (DMLS) เทคนิคเหล่านี้ใช้เลเซอร์กำลังสูงเพื่อหลอมผงโลหะเข้าด้วยกัน ทำให้เกิดผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายที่แข็งแรงและทนทาน โดยรวมแล้ว การเลือกสารยึดเกาะจะขึ้นอยู่กับข้อกำหนดเฉพาะของแอปพลิเคชันการพิมพ์ 3 มิติ เช่น คุณสมบัติที่ต้องการของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย ต้นทุนและความสะดวกในการใช้งาน
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
