ประโยชน์และข้อจำกัดของแบบอักษร Sans-Serif
Sans-serif เป็นแบบอักษรประเภทหนึ่งที่ไม่มีเส้นเล็กๆ หรือมีลวดลายที่ส่วนท้ายของตัวอักษร เรียกว่า serif แต่ตัวอักษรได้รับการออกแบบให้มีเส้นสายที่สะอาดตา เรียบง่าย และการตกแต่งเพียงเล็กน้อย แบบอักษรลักษณะนี้มักใช้ในการออกแบบสมัยใหม่ และเหมาะอย่างยิ่งสำหรับหน้าจอดิจิทัล เนื่องจากสามารถอ่านได้ง่ายกว่าบนคอมพิวเตอร์หรืออุปกรณ์เคลื่อนที่
ตัวอย่างแบบอักษร sans-serif ทั่วไปบางส่วน ได้แก่ Arial, Helvetica และ Calibri แบบอักษรเหล่านี้มักใช้ในบริบทที่หลากหลาย ตั้งแต่ข้อความเนื้อหาในหนังสือและบทความไปจนถึงหัวเรื่องและชื่อเรื่องในเว็บไซต์และโฆษณา ข้อดีหลักประการหนึ่งของแบบอักษร sans-serif คือสามารถอ่านบนหน้าจอดิจิทัลได้ง่ายกว่า แบบอักษรเซอริฟ ซึ่งอาจแยกแยะได้ยากกว่าเมื่อดูบนคอมพิวเตอร์หรืออุปกรณ์พกพา เนื่องจากการขาดเซอริฟจะทำให้เส้นสะอาดขึ้นและมีความเปรียบต่างระหว่างตัวอักษรมากขึ้น ทำให้ดวงตาสามารถมองตามข้อความได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้ แบบอักษร sans-serif ยังให้ความรู้สึกทันสมัยและร่วมสมัยมากขึ้น ซึ่งสามารถดึงดูดใจในบริบทการออกแบบที่ต้องการรูปลักษณ์ที่สะอาดตาและคล่องตัว อย่างไรก็ตาม แบบอักษร sans-serif อาจไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับทุกสถานการณ์เสมอไป ตัวอย่างเช่น แบบอักษรเซอริฟอาจเหมาะสมกับข้อความเนื้อหาในหนังสือและสื่อสิ่งพิมพ์อื่นๆ มากกว่า เนื่องจากสามารถให้รูปลักษณ์แบบดั้งเดิมและคลาสสิกมากขึ้นซึ่งอ่านง่ายกว่าในระยะเวลานาน นอกจากนี้ แบบอักษร sans-serif บางตัวอาจอ่านได้น้อยลงในขนาดที่เล็กกว่าหรือบนหน้าจอที่มีความละเอียดต่ำกว่า ดังนั้นการเลือกแบบอักษรที่เหมาะสมกับบริบทการออกแบบเฉพาะที่จะใช้จึงเป็นสิ่งสำคัญ



