The Jack-a-dandy: รูปลักษณ์ทันสมัยแห่งความสนุกสนานและการเยาะเย้ย

Jack-a-dandyism เป็นคำที่ได้รับความนิยมในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 เพื่ออธิบายรูปแบบการแต่งกายและพฤติกรรมเฉพาะในหมู่ชายหนุ่ม โดยเฉพาะผู้ที่มาจากชนชั้นสูง คำว่า "dandy" มีรากมาจากคำภาษาฝรั่งเศส "dandin" ซึ่งแปลว่า "fop" หรือ "คนโง่" แจ็ค-อา-แดนดีเป็นผู้ชายที่แต่งตัวตามแฟชั่นเกินจริง มักสวมเสื้อผ้าราคาแพงและประณีต เช่นเสื้อคลุมท้าย หมวกทรงสูง และเสื้อกั๊กผ้าไหมเนื้อดี เขาอาจไว้หนวดเคราหรือหนวดที่เล็มอย่างระมัดระวัง และถือไม้เท้าหรือร่มเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของรสนิยมอันประณีตของเขา แจ็ค-อะ-ดันดีถูกมองว่าเป็นบุคคลที่สนุกสนานและเยาะเย้ย มากกว่าเป็นสมาชิกที่จริงจังหรือน่านับถือของ สังคม. เขามักถูกนำเสนอในวัฒนธรรมสมัยนิยมว่าเป็นคนขี้โกง คนไร้ความสามารถ หรือเด็กหนุ่ม และความรักในแฟชั่นและความหรูหราที่มากเกินไปของเขาถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของความผิวเผินและขาดแก่นสารของเขา

แม้จะมีความหมายเชิงลบของคำนี้ แต่ก็ยังมี แจ็คอะแดนดี้ผู้โด่งดังมากมายตลอดประวัติศาสตร์ รวมถึง Oscar Wilde, Lord Byron และ Beau Brummell ผู้ชายเหล่านี้เป็นที่รู้จักในเรื่องความเฉลียวฉลาด สไตล์ของพวกเขา และการต่อต้านแบบแผนทางสังคม และพวกเขายังคงได้รับการเฉลิมฉลองในฐานะสัญลักษณ์ของแฟชั่นและวัฒนธรรมในปัจจุบัน