17. ve 18. Yüzyıllarda Kalay İşçiliği Sanatı

Kalaycılar, 17. ve 18. yüzyıllarda popüler olan, dövülebilir ve sünek bir metal olan kalaydan nesneler yapan zanaatkarlardı. Kalay, eritilip karmaşık şekillere dönüştürülebilen kalay bazlı bir alaşımdır; bu da onu tabak, fincan ve heykelcik gibi dekoratif öğeler yaratmak için ideal bir malzeme haline getirir.

Kalaycılar, bu nesneleri çeşitli teknikler kullanarak işleme konusunda uzmanlaşmış yetenekli zanaatkârlardı. döküm, eğirme ve çekiçleme dahil. Çoğunlukla küçük atölyelerde veya mağazalarda çalışıyorlardı; burada tasarımlarını yaratıyorlar ve bunları istenilen şekle sokuyorlardı.

Kalaycıların yaptığı bazı yaygın öğeler şunlardır:

1. Sofra Takımı: Kalay, genellikle karmaşık tasarımlar ve desenlerle süslenmiş tabak, fincan ve diğer sofra takımlarının yapımında yaygın olarak kullanılıyordu.
2. Figürinler: Kalaylı insan, hayvan ve efsanevi yaratık heykelcikleri 17. ve 18. yüzyıllarda popüler koleksiyon parçalarıydı.
3. Şamdanlar: Kalaylı şamdanlar yaygın bir ev eşyasıydı ve hayatta kalan birçok örneği bugün müzelerde ve özel koleksiyonlarda bulunabilir.
4. Enfiye kutuları: Kalaylı enfiye kutuları, sosyal toplantılar sırasında enfiyelerini (toz tütün ürünü) saklamak için kullanan zenginler arasında popülerdi.
5. Dini eşyalar: Kalay aynı zamanda haçlar, haçlar ve diğer ibadet objeleri gibi dini eşyaların yapımında da kullanılıyordu.

Genel olarak, kalaylar 17. ve 18. yüzyılların dekoratif sanatlarında önemli bir rol oynamış, hala halk tarafından takdir edilen güzel ve işlevsel eşyalar yaratmıştı. bugün koleksiyonerler.