Testlerde Taslakları Anlamak: Yer Tutucuları Etkili Kullanma Kılavuzu

Taslaklar, kodunuzun bazı kısımlarını, tüm işlevselliği uygulamanıza gerek kalmadan kodun geri kalanını test etmenize olanak tanıyan yer tutucularla geçici olarak değiştirmenin bir yoludur. Saplamalar, API'ler veya veritabanları gibi harici bağımlılıklarla dalga geçmek için kullanılabilir ve test edilen birimi sistemin geri kalanından ayırmanıza yardımcı olabilir.

Örneğin, bir API'ye HTTP isteği gönderen bir yöntemi test ediyorsanız, API'ye gerçek bir istekte bulunmak yerine önceden belirlenmiş bir yanıt döndüren API için bir saplama oluşturabilirsiniz. Bu, yöntemi API'den bağımsız olarak test etmenize ve yöntemin kendi içindeki mantığa odaklanmanıza olanak tanır.

Stub'lar, aşağıdakiler gibi çeşitli teknikler kullanılarak uygulanabilir:

1. Sahte nesneler: Bunlar, gerçek nesnelerin davranışını taklit eden ancak önceden belirlenmiş tepkilere sahip nesnelerdir. Örneğin, sahte bir HTTP istemci nesnesi, bir istek göndermesi istendiğinde önceden belirlenmiş bir yanıt döndürebilir.
2. Test çiftleri: Bunlar, gerçek nesnelerin davranışını simüle eden ancak üretim kodunda kullanılması amaçlanmayan nesnelerdir. Örneğin, bir API için çift test, bir istek gönderilmesi istendiğinde önceden belirlenmiş bir yanıt döndürebilir.
3. Sahte nesneler: Bunlar, gerçek nesnelerin davranışını taklit eden ancak önceden belirlenmiş tepkilere sahip nesnelerdir. Örneğin, sahte bir HTTP istemci nesnesi, bir istek göndermesi istendiğinde önceden belirlenmiş bir yanıt döndürebilir.
4. Saplama uygulamaları: Bunlar önceden belirlenmiş yanıtlar sağlayan dış bağımlılıkların uygulamalarıdır. Örneğin, bir API'nin saplama uygulaması, bir istek göndermesi istendiğinde önceden belirlenmiş bir yanıt döndürebilir.

Stub'lar aşağıdakiler gibi çeşitli amaçlar için yararlı olabilir:

1. Testlerin karmaşıklığının azaltılması: Karmaşık dış bağımlılıkları daha basit yer tutucularla değiştirerek, dış bağımlılıklar konusunda endişelenmenize gerek kalmadan kodunuzdaki mantığı test etmeye odaklanabilirsiniz.
2. Birimlerin yalıtılması: Dış bağımlılıkları değiştirmek için saplamalar kullanarak, test edilen birimi sistemin geri kalanından yalıtabilir ve bağımsız olarak test edebilirsiniz.
3. Uç durumların test edilmesi: Saplamalar, gerçek dış bağımlılıklarla test edilmesi mümkün olmayabilecek uç durumları test etmek için kullanılabilir. Örneğin, bir API'ye ilişkin saplama, bir hatayı veya istisnayı simüle eden önceden belirlenmiş bir yanıt döndürebilir.
4. Testleri yeniden kullanma: Dış bağımlılıkları değiştirmek için taslakları kullanarak testleri kodunuzun farklı sürümleri arasında yeniden kullanabilir ve aynı testleri tekrar tekrar oluşturmak zorunda kalmayı önleyebilirsiniz.
5. Test hızını artırma: Taslaklar, dış bağımlılıkların yanıt vermesini beklerken harcanan süreyi azaltarak testlerinizin hızını artırabilir.

Genel olarak taslaklar, kodunuzdaki birimleri test etmek ve yalıtmak için güçlü bir araçtır. Taslakları kullanarak daha etkili testler yazabilir, testlerinizin karmaşıklığını azaltabilir ve kodunuzun genel kalitesini artırabilirsiniz.