Tolstoyculuk: Basit Yaşam ve Özgünlük Felsefesi

Tolstoyculuk, Rus yazar Leo Tolstoy'un öğretilerine dayanan bir felsefe ve yaşam biçimidir. Basit, ahlaki bir yaşam sürmenin, zenginlik ve gücün aşırılığını reddetmenin ve kişisel özgürlük ve kendi kendine yeterlilik yoluyla ruhsal tatmini aramanın önemini vurgular. dürüstlük, toplumsal beklentilerin ve maddi mülkiyetin kısıtlamalarından arınmış olmak. İnsanların doğayla ve birbirleriyle uyum içinde yaşayabileceği, daha ilkel, tarımsal bir yaşam tarzına dönüşü savundu.

Tolstoyculuğun bazı temel ilkeleri şunlardır:

1. Sadelik: Tolstoy, basit ve karmaşık olmayan bir yaşamın gerçek mutluluk ve tatminin anahtarı olduğuna inanıyordu. Zenginlik ve maddi mülkiyetin aşırılığını reddetti ve daha ilkel, tarımsal bir yaşam tarzına dönüşü savundu.
2. Özgünlük: Tolstoy, insanların toplumsal beklentilere uymak veya olmadıkları biri gibi davranmak yerine kendilerine karşı dürüst olmaları ve özgün bir şekilde yaşamaları gerektiğine inanıyordu.
3. Ahlak: Tolstoy, ahlakın kural ve düzenlemelerden ziyade sevgi ve şefkat ilkelerine dayandığına inanıyordu. Katı dogma veya doktrini takip etmek yerine, etik konusunda daha kişisel ve sezgisel bir yaklaşımı savundu.
4. Kendi kendine yeterlilik: Tolstoy, insanların refahları için başkalarına güvenmek yerine, kendi kendine yeterli ve bağımsız olmaları gerektiğine inanıyordu. İnsanların toprakla yaşayabileceği ve kendi ihtiyaçlarından sorumlu olabileceği daha özerk bir yaşam tarzına dönüşü savundu.
5. Şiddetsizlik: Tolstoy şiddetsizliğin ve pasifizmin güçlü bir savunucusuydu ve şiddetin yalnızca daha fazla şiddete ve acıya yol açtığına inanıyordu. Çatışmaların müzakere ve uzlaşma gibi barışçıl yollarla çözülebileceğine inanıyordu.

Genel olarak Tolstoyculuk, zenginlik ve gücün aşırılığından uzak, basit, özgün ve ahlaki temellere dayanan bir hayat yaşamanın önemini vurgulayan bir felsefedir. İnsanların doğayla ve birbirleriyle uyum içinde yaşayabileceği, daha ilkel, tarımsal bir yaşam tarzına dönüşü savunuyor.