Κατανόηση Μετα-Σαιξπηρικής Αγγλικής: Γραμματική, Μεταφορά και η στροφή στην πεζογραφία

Μετα-Σαιξπηρική αναφέρεται σε μια χρονική περίοδο μετά το θάνατο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ο οποίος πέθανε το 1616. Αυτή η περίοδος σημείωσε μια σημαντική αλλαγή στην αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία, καθώς και στο θέατρο και τις τέχνες.

Μερικά βασικά χαρακτηριστικά της μετα-Σαιξπηρικής Τα αγγλικά περιλαμβάνουν:

* Αλλαγές στη γραμματική και τη σύνταξη: Η αγγλική γλώσσα γινόταν πιο τυποποιημένη και επισημοποιημένη, με αλλαγές στη γραμματική και τη σύνταξη που διευκόλυνε την κατανόηση και την επικοινωνία.
* Αυξημένη χρήση της μεταφοράς και της εικόνας: Οι συγγραφείς άρχισαν να χρησιμοποιούν περισσότερο σύνθετες και ζωντανές μεταφορές και εικόνες για να μεταφέρουν τις ιδέες και τα συναισθήματά τους.
* Μεγαλύτερη έμφαση στη λογική και τη νόηση: Καθώς ο Διαφωτισμός άρχισε να επικρατεί, υπήρχε μεγαλύτερη έμφαση στη λογική και τη νόηση στη λογοτεχνία και την κοινωνία.
* Μετακίνηση από τον κενό στίχο στην πεζογραφία: Πολλοί συγγραφείς άρχισαν να χρησιμοποιούν περισσότερη πεζογραφία στη γραφή τους, αντί για τον παραδοσιακό κενό στίχο (χωρίς ομοιοκαταληξία ιαμβικό πεντάμετρο) που ήταν δημοφιλής κατά την εποχή του Σαίξπηρ. -1637)
* John Donne (1572-1631)
* George Herbert (1593-1633)
* John Webster (1580-1625)
* Thomas Middleton (1580-1627)

Αυτοί οι συγγραφείς, μαζί με άλλους, βοήθησαν στη διαμόρφωση του Αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία στις δεκαετίες που ακολούθησαν το θάνατο του Σαίξπηρ και έθεσαν τις βάσεις για τα μεγάλα λογοτεχνικά επιτεύγματα του 17ου και 18ου αιώνα.