ทำความเข้าใจภาษาอังกฤษในยุคหลังเชกสเปียร์: ไวยากรณ์ คำอุปมา และการเปลี่ยนไปสู่ร้อยแก้ว
โพสต์-เชกสเปียร์ หมายถึงช่วงเวลาหนึ่งหลังจากการเสียชีวิตของวิลเลียม เชกสเปียร์ ซึ่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1616 ช่วงนี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในภาษาและวรรณคดีอังกฤษ ตลอดจนโรงละครและศิลปะ ภาษาอังกฤษได้แก่:
* การเปลี่ยนแปลงด้านไวยากรณ์และไวยากรณ์: ภาษาอังกฤษเริ่มมีมาตรฐานและเป็นทางการมากขึ้น โดยมีการเปลี่ยนแปลงด้านไวยากรณ์และไวยากรณ์ที่ทำให้เข้าใจและสื่อสารได้ง่ายขึ้น
* การใช้คำอุปมาและจินตภาพเพิ่มมากขึ้น: นักเขียนเริ่มใช้มากขึ้น คำอุปมาอุปไมยและจินตภาพที่ซับซ้อนและชัดเจนเพื่อถ่ายทอดความคิดและอารมณ์ของพวกเขา
* เน้นเหตุผลและสติปัญญามากขึ้น: เมื่อการตรัสรู้เริ่มเข้าครอบงำ มีการเน้นเหตุผลและสติปัญญามากขึ้นในวรรณคดีและสังคม
* เปลี่ยนจากกลอนเปล่า ร้อยแก้ว: นักเขียนหลายคนเริ่มใช้ร้อยแก้วมากขึ้นในงานเขียน แทนที่จะเป็นกลอนเปล่าแบบดั้งเดิม (เพนทามิเตอร์แบบไม่มีเสียงร้อง) ซึ่งได้รับความนิยมในสมัยของเช็คสเปียร์
นักเขียนที่มีชื่อเสียงบางคนในยุคหลังเชกสเปียร์ ได้แก่:
* เบน จอนสัน (1572 -1637)
* John Donne (1572-1631)
* George Herbert (1593-1633)
* John Webster (1580-1625)
* Thomas Middleton (1580-1627)
นักเขียนเหล่านี้ พร้อมด้วยคนอื่นๆ ได้ช่วยกำหนดรูปแบบ ภาษาและวรรณคดีอังกฤษในช่วงหลายทศวรรษหลังการเสียชีวิตของเช็คสเปียร์ และวางรากฐานสำหรับความสำเร็จทางวรรณกรรมที่ยิ่งใหญ่ของศตวรรษที่ 17 และ 18
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
