Sejarah Farmasi: Ubat Semulajadi Awal Abad ke-20

Pharmacon ialah istilah yang digunakan pada awal abad ke-20 untuk menerangkan sejenis ubat atau ubat yang diperoleh daripada sumber semula jadi, seperti tumbuhan atau haiwan. Istilah "pharma" berasal dari perkataan Yunani untuk "penyembuhan," dan "con" bermaksud "dengan." Jadi, pharmacon merujuk kepada bahan yang digunakan untuk menyembuhkan atau merawat penyakit atau keadaan.

Pada awal abad ke-20, banyak ubat diperoleh daripada sumber semula jadi, seperti popia candu, kulit kayu willow dan tumbuhan foxglove. Ubat-ubat ini sering dirujuk sebagai "pharmacons" kerana ia berasal dari sumber semula jadi dan digunakan untuk merawat pelbagai keadaan perubatan.

Lama kelamaan, istilah "pharmacon" tidak lagi digunakan kerana ubat sintetik menjadi semakin biasa. Hari ini, istilah ini kebanyakannya digunakan dalam konteks sejarah atau saintifik untuk merujuk kepada ubat-ubatan awal abad ke-20 yang diperoleh daripada sumber semula jadi.