Abdominoscopie: een niet-invasieve beeldvormingstechniek voor het diagnosticeren van buikaandoeningen

Abdominoscopie is een medische beeldvormingstechniek waarbij gebruik wordt gemaakt van echografie om gedetailleerde beelden te maken van de buikorganen, zoals de lever, galblaas, pancreas en nieren. Het is vergelijkbaar met een endoscopie, maar in plaats van een flexibele buis met een camera aan het uiteinde te gebruiken (zoals bij een endoscopie), maakt abdominoscopie gebruik van ultrasone golven om beelden van de inwendige organen te maken. Tijdens een abdominoscopieprocedure wordt een sonde op de buikholte geplaatst. huid over het interessegebied en de ultrasone golven worden door de sonde uitgezonden. De golven weerkaatsen tegen de interne organen en keren terug naar de sonde, waar ze worden omgezet in beelden die op een monitor kunnen worden bekeken. Hierdoor kunnen artsen de organen en eventuele problemen of afwijkingen, zoals tumoren of blokkades, visualiseren zonder dat een operatie nodig is. Abdominoscopie wordt vaak gebruikt om aandoeningen zoals leverziekte, galstenen, pancreatitis en nierstenen te diagnosticeren en te controleren. Het wordt ook gebruikt om biopsieën en andere minimaal invasieve procedures te begeleiden.