Angary begrijpen: een geschiedenis van dwangarbeid in Centraal-Azië en Mongolië

Angary (ook wel gespeld als angarai of angarei) is een term die in de geschiedenis van Centraal-Azië en Mongolië wordt gebruikt om een soort dwangarbeid of dienstplicht te beschrijven. Het werd door de geschiedenis heen door verschillende rijken en khans gebruikt, waaronder het Mongoolse rijk, het Timuridische rijk en het Manchu Qing-rijk. Onder het systeem van woede moesten valide mannen in het leger dienen of andere vormen van handarbeid verrichten. voor de staat. Dit kan het bouwen van wegen, bruggen en andere infrastructuur omvatten, maar ook het deelnemen aan militaire campagnes. De term 'boos' is afgeleid van het Mongoolse woord voor 'militaire dienst'. Angary werd vaak gebruikt als een middel om de controle over veroverde gebieden te behouden en middelen uit de lokale bevolking te halen. Het werd ook gezien als een manier om de ideologie en cultuur van de heersende macht te verspreiden, en om kansen te bieden voor sociale mobiliteit en vooruitgang voor degenen die in de Angary dienden. Het systeem van Angary was echter niet zonder controverse, en het is bekritiseerd vanwege het uitbuitende karakter ervan en de zware last die het oplegde aan de boeren en gewone mensen die gedwongen werden te dienen. Veel historici en wetenschappers hebben betoogd dat het boze systeem een vorm van lijfeigenschap of contractarbeid was, en dat het bijdroeg aan de economische en sociale ongelijkheid van de samenlevingen waarin het werd gebruikt.