Dactylografie: unieke techniek voor vingerafdrukanalyse die wordt gebruikt in de forensische wetenschap

Dactylografie, ook wel dactyloscopie genoemd, is een techniek die in de forensische wetenschap wordt gebruikt om vingerafdrukken en andere huidpatronen op plaats delict te onderzoeken. De term 'dactylografie' komt van de Griekse woorden 'daktylos', wat vinger betekent, en 'graphein', wat schrijven betekent. Dactylografie omvat het onderzoek van de unieke patronen van ruggen en dalen die op de vingertoppen van een individu worden aangetroffen. Deze patronen kunnen worden gebruikt om personen te identificeren en deze te matchen met vingerafdrukken die op plaats delict zijn gevonden. Dactylografie wordt vaak gebruikt in combinatie met andere forensische technieken, zoals DNA-analyse en ballistische tests, om misdaden te helpen oplossen. Dactylografie heeft een lange geschiedenis, die teruggaat tot het einde van de 19e eeuw, toen Sir Francis Galton voor het eerst de unieke patronen van vingerafdrukken ontdekte. Sindsdien is het een belangrijk instrument geworden in de forensische wetenschap, waarbij wetshandhavingsinstanties over de hele wereld het gebruiken om misdaden te onderzoeken en zaken op te lossen.