De betekenis van incipits in middeleeuwse en renaissancemanuscripten

Incipit is een Latijns woord dat ‘het begint’ betekent. Het wordt vaak gebruikt als kop of titel voor de openingsregels van een tekst, vooral in manuscripten uit de middeleeuwen en de renaissance. De incipit bevat doorgaans de eerste paar woorden of zinnen van de tekst en dient als leidraad voor de lezer om het begin van de passage te identificeren. De incipit voor de Gutenbergbijbel is bijvoorbeeld "In principio creavit Deus caelum et terram" ( In het begin schiep God de hemel en de aarde). Deze zinsnede is ontleend aan de openingsregels van het boek Genesis en dient als kop voor het eerste hoofdstuk van de Bijbel. Incipits worden vandaag de dag nog steeds gebruikt in sommige academische en literaire contexten, vooral bij de studie van middeleeuwse en renaissanceteksten. Ze bieden een handige manier om het begin van een tekst te identificeren en deze te onderscheiden van andere passages of werken.