Znaczenie incipitów w rękopisach średniowiecznych i renesansowych

Incipit to łacińskie słowo, które oznacza „zaczyna się”. Jest często używany jako nagłówek lub tytuł pierwszych linijek tekstu, szczególnie w rękopisach średniowiecznych i renesansowych. Incipit zazwyczaj zawiera kilka pierwszych słów lub wyrażeń tekstu i służy czytelnikowi jako wskazówka do zidentyfikowania początku fragmentu. Na przykład incipit Biblii Gutenberga brzmi: „In principio creavit Deus caelum et terram” ( Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię). Wyrażenie to zostało zaczerpnięte z pierwszych wersów Księgi Rodzaju i służy za nagłówek pierwszego rozdziału Biblii. Incipity są nadal używane w niektórych kontekstach akademickich i literackich, szczególnie w badaniu tekstów średniowiecznych i renesansowych. Umożliwiają one użyteczną identyfikację początku tekstu i odróżnienie go od innych fragmentów lub dzieł.