De Cananeërs: geavanceerde beschaving en handelscultuur

Cananees is een term die in het verleden werd gebruikt om te verwijzen naar de oude Kanaänieten, een groep mensen die in het oostelijke Middellandse Zeegebied woonden, vooral in wat nu Israël en Palestina is. De term "Cananean" komt van het Hebreeuwse woord "Kena'ani", wat "koopman" of "handelaar" betekent. De Kanaänieten stonden bekend om hun geavanceerde beschaving, die steden omvatte met goed geplande straten en gebouwen, een schrijfsysteem en een complexe religie waarbij vele goden en godinnen werden aanbeden. Ze waren ook bedreven in handel en commercie, en het was bekend dat hun kooplieden door de antieke wereld reisden en goederen verhandelden zoals olijfolie, wijn en paarse kleurstof. De Kanaänieten werden uiteindelijk veroverd door de Israëlieten, die rond 1200 in de regio arriveerden. v.Chr. De Israëlieten waren een groep Semitisch sprekende mensen die uit Egypte waren geëmigreerd en werden geleid door een reeks rechters en latere koningen. Ze stichtten een aantal steden en dorpen in de regio, waaronder Jeruzalem, dat hun hoofdstad werd. In de loop van de tijd is de term ‘Cananees’ gebruikt om te verwijzen naar de verschillende volkeren die in het oude Nabije Oosten leefden, inclusief de Kanaänieten. , de Feniciërs en andere groepen. Het wordt soms ook gebruikt als synoniem voor de bredere categorie van ‘oude Semitische volkeren’.