De geschiedenis en het doel van loopgraven

Een loopgraaf is een lange, smalle depressie of uitgraving in de grond, meestal gegraven voor militaire doeleinden, zoals verdedigingswerken of als barrière voor vijandelijke bewegingen. Loopgraven kunnen ook worden gebruikt voor irrigatie, drainage of andere civieltechnische projecten. In de Eerste Wereldoorlog waren loopgraven een veelvoorkomend kenmerk van de slagvelden in Frankrijk en België, waar soldaten aan beide kanten loopgraven groeven om zichzelf te beschermen tegen vijandelijk vuur en om te voorzien in dekking terwijl ze oprukten of zich terugtrokken. De loopgraven waren vaak smal en diep, met modderige muren en vloeren, en werden regelmatig gebombardeerd door artillerie en machinegeweren. De term 'loopgraaf' wordt ook breder gebruikt om elke lange, smalle uitgraving of verdieping in de grond te beschrijven, zoals als een sloot of een geul.