De Gregoriaanse kalender begrijpen: kenmerken, geschiedenis en gebruik

De Gregoriaanse kalender is een zonnekalender die in 1582 door paus Gregorius XIII werd geïntroduceerd. Het is de meest gebruikte burgerlijke kalender ter wereld en is de standaardkalender die wordt gebruikt in het internationale zakenleven en de communicatie. De belangrijkste kenmerken van de Gregoriaanse kalender zijn: . Regels voor schrikkeljaren: De Gregoriaanse kalender kent elke vier jaar schrikkeljaren, maar jaren die deelbaar zijn door 100 maar niet door 400 worden niet als schrikkeljaren beschouwd. Deze regel zorgt ervoor dat de gemiddelde lengte van een jaar ongeveer 365,24 dagen bedraagt, wat dicht bij het werkelijke zonnejaar ligt. Maanden: De Gregoriaanse kalender heeft 12 maanden, elk met een vast aantal dagen. De maanden zijn: januari (31 dagen), februari (28 of 29 dagen), maart (31 dagen), april (30 dagen), mei (31 dagen), juni (30 dagen), juli (31 dagen), augustus ( 31 dagen), september (30 dagen), oktober (31 dagen), november (30 dagen) en december (31 dagen).
3. Weekdagen: De Gregoriaanse kalender verdeelt elke maand in weken, waarbij elke week uit zeven dagen bestaat. De dagen van de week zijn: zondag, maandag, dinsdag, woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag.
4. Datums: De Gregoriaanse kalender gebruikt een datumnotatie die bestaat uit de dag van de maand, gevolgd door de maand en vervolgens het jaar. De datum van vandaag zou bijvoorbeeld worden geschreven als "25 maart 2023". De Gregoriaanse kalender werd geïntroduceerd om fouten in de Juliaanse kalender, die al sinds 45 voor Christus in gebruik was, te corrigeren. De Juliaanse kalender kende een schrikkeljaarregel die resulteerde in te veel schrikkeljaren, waardoor de kalender afdreef van het zonnejaar. De Gregoriaanse kalender werd in de 16e eeuw door veel katholieke landen overgenomen, en later door andere landen over de hele wereld. Tegenwoordig is het de meest gebruikte kalender ter wereld.