De kracht en schoonheid van kariatiden in de oude Griekse architectuur

Een kariatide (Grieks: καρυάτις, karyatidos) is een gebeeldhouwde vrouwenfiguur die dienst doet als zuil of pilaar. De term is afgeleid van het Griekse woord karyatides, wat 'vrouwelijke portiekbewoners' betekent. In de oude Griekse architectuur werden kariatiden gebruikt als kolommen om het hoofdgestel van een gebouw te ondersteunen, vooral in de klassieke periode. Ze werden vaak afgebeeld als jonge vrouwen die een last op hun hoofd droegen, wat het gewicht van de structuur van het gebouw symboliseerde. Het beroemdste voorbeeld van een kariatide is de Veranda van de Maagden aan het Erechtheion in Athene, Griekenland, met zes kariatiden die de veranda ondersteunen. Kariatiden zijn ook gebruikt in latere architecturale stijlen, zoals het neoclassicisme, en zijn een populair motief geworden in kunst en ontwerp. Ze worden vaak geassocieerd met vrouwelijkheid, kracht en steun, en worden gebruikt om deze kwaliteiten in verschillende contexten over te brengen.