De kunst van het countergabble: propaganda en desinformatie begrijpen in het begin van de 20e eeuw

Countergabble is een term die in het begin van de 20e eeuw werd gebruikt om een soort propaganda of desinformatie te beschrijven die bedoeld was om via geruchten, roddels en andere informele kanalen te worden verspreid. De term werd door de Britse regering gepopulariseerd tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen zij hem gebruikten om het soort valse informatie te beschrijven waarvan zij geloofden dat deze door de vijand werd verspreid. Het woord ‘countergabble’ is afgeleid van het Franse woord ‘gabble’, dat betekent 'nutteloos of dwaas praten'. De term ‘counter’ suggereert dat de verspreide informatie bedoeld was om officiële verslagen of feiten te weerleggen of tegen te spreken. In wezen verwijst tegengeklets naar valse of misleidende informatie die via informele kanalen wordt verspreid met de bedoeling mensen te misleiden of te manipuleren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog gebruikte de Britse regering een verscheidenheid aan tactieken om tegengeklets te bestrijden, waaronder censuur, propagandacampagnes en de oprichting van gespecialiseerde eenheden om valse geruchten te monitoren en te weerleggen. De term is in de moderne tijd grotendeels buiten gebruik geraakt, maar het blijft een interessant voorbeeld van hoe taal kan worden gebruikt om de publieke opinie vorm te geven en informatie te manipuleren.