De vergeten geschiedenis van tandentrekkers: onwetenschappelijke tandheelkundige procedures in de 18e en 19e eeuw

Een tandentrekker was een persoon die tandextracties uitvoerde, meestal zonder enige formele opleiding of kwalificaties. De term "tandentrekker" werd gebruikt in de 18e en 19e eeuw, vóór de ontwikkeling van de moderne tandheelkunde. Deze individuen voerden vaak procedures uit zoals het trekken van tanden, trephining (een vorm van trepanatie) en aderlaten, die destijds als effectieve behandelingen werden beschouwd, maar nu worden erkend als onwetenschappelijk en potentieel schadelijk. De term 'tandentrekker' is afgeleid van de Oud-Engelse woorden "tand" en "tekenen", verwijzend naar de handeling van het trekken of uittrekken van tanden. Deze individuen waren vaak rondtrekkend, reisden van stad naar stad om hun diensten te verlenen, en werden door het grote publiek soms met argwaan of angst bekeken. Naarmate de moderne tandheelkunde zich ontwikkelde en wijdverbreider werd, nam de praktijk van het trekken van tanden af en verdween uiteindelijk.