Dibbuks begrijpen in de joodse mythologie en folklore

Dibbuks (Hebreeuws: דיבוק, meervoud: dibbukim) is een term die in de Joodse mythologie en folklore wordt gebruikt om te verwijzen naar een soort geest of entiteit waarvan wordt aangenomen dat deze in staat is de gedachten en handelingen van levende wezens te bezitten en te beïnvloeden. dibbuks worden beschouwd als de lichaamloze zielen van de doden die niet naar het hiernamaals kunnen gaan, vaak vanwege onafgemaakte zaken of onopgeloste problemen in hun leven. Er wordt aangenomen dat deze geesten gastheren in de levende wereld opzoeken, bezit nemen van hun lichaam en hun gedachten en daden beïnvloeden. In andere tradities worden dibbuks gezien als kwaadaardige entiteiten die schade en ongeluk kunnen brengen aan degenen die ze bezitten. Er kan worden aangenomen dat ze ziekte, waanzin of andere vormen van lijden veroorzaken bij hun gastheren. Het concept van dibbuks wordt vaak geassocieerd met het idee van demonische bezetenheid, en sommige geleerden geloven dat het geloof in dibbuks de ontwikkeling van christelijke ideeën kan hebben beïnvloed. over demonische bezetenheid en exorcisme. Het is echter belangrijk op te merken dat niet alle joodse tradities in het bestaan van dibbuks geloven, en dat het concept binnen het jodendom niet universeel wordt aanvaard.