Zrozumienie Dibuka w mitologii i folklorze żydowskim

Dibbuks (hebr. דיבוק, liczba mnoga: dibbukim) to termin używany w mitologii i folklorze żydowskim w odniesieniu do typu ducha lub istoty, o której uważa się, że jest w stanie opętać myśli i działania żywych istot oraz wpływać na nie. W niektórych tradycjach Dibuki są uważane za bezcielesne dusze zmarłych, które nie były w stanie przejść do zaświatów, często z powodu niedokończonych spraw lub nierozwiązanych problemów w swoim życiu. Uważa się, że duchy te szukają żywicieli w świecie żywych, przejmują ich ciała i wpływają na ich myśli i działania.… W innych tradycjach dibuki są postrzegane jako złowrogie istoty, które mogą sprowadzić krzywdę i nieszczęście na tych, których opętali. Można wierzyć, że powodują choroby, szaleństwo lub inne formy cierpienia u swoich żywicieli.… Pojęcie dibuków jest często kojarzone z ideą opętania, a niektórzy uczeni uważają, że wiara w dibuki mogła mieć wpływ na rozwój idei chrześcijańskich o opętaniu i egzorcyzmach. Należy jednak zauważyć, że nie wszystkie tradycje żydowskie wierzą w istnienie dybuków, a koncepcja ta nie jest powszechnie akceptowana w judaizmie.