Dyscrasie begrijpen: een historische medische theorie

Dyscrasie is een term die wordt gebruikt om een aandoening te beschrijven waarbij er sprake is van een onbalans of afwijking in de lichaamsvloeistoffen of lichaamsvochten. Het woord ‘dys’ betekent ‘slecht’ of ‘abnormaal’, en ‘crasia’ verwijst naar de balans van lichaamsvloeistoffen. In het verleden, vóór de ontdekking van de moderne geneeskunde, geloofden artsen dat het lichaam vier fundamentele lichaamsvochten bevatte: bloed, slijm, gele gal en zwarte gal. Men dacht dat een disbalans van deze lichaamsvochten een reeks fysieke en mentale kwalen veroorzaakte. Het concept van dyscrasie wordt tegenwoordig nog steeds gebruikt in sommige medische contexten, zoals bij de diagnose van bepaalde bloedaandoeningen of bij de studie van de geschiedenis van de geneeskunde. Het is echter niet langer een algemeen aanvaarde medische theorie en is grotendeels vervangen door modernere inzichten in de menselijke fysiologie en ziekte.