Excursiviteit in de taalkunde begrijpen

Excursiviteit is een term die in de taalkunde wordt gebruikt om een soort grammaticale constructie te beschrijven waarbij een zin of clausule door een voegwoord of ander verbindingswoord van de hoofdzin wordt onderscheiden, en vaak wordt gebruikt om aanvullende informatie of nadruk te geven. de zin 'Ik ging naar de winkel, maar ik vergat melk te kopen', de zinsnede 'maar ik vergat melk te kopen' wordt van de hoofdzin 'Ik ging naar de winkel' onderscheiden door het voegwoord 'maar'. Deze constructie is een excursie omdat het aanvullende informatie oplevert die niet essentieel is voor het hoofdpunt van de zin. Excursiviteit kan ook worden gebruikt om nadruk of contrast aan een zin toe te voegen. In de zin 'Ik breng graag tijd door met mijn gezin, maar ik haat koken', is de eerste zin 'Ik breng graag tijd door met mijn gezin' bijvoorbeeld het belangrijkste punt van de zin, terwijl de tweede zin 'maar ik haat koken' het belangrijkste punt van de zin is. " is een excursie die de nadruk legt op de gevoelens van de spreker over koken. Over het geheel genomen is excursiviteit een nuttig hulpmiddel in taal waarmee sprekers en schrijvers aanvullende informatie kunnen geven, nadruk kunnen leggen of contrast in hun communicatie kunnen creëren.