Het blootleggen van de zeldzame archaïsche grammatica van amoritische woorden

Amoritisch is een term die in de taalkunde wordt gebruikt om een woordsoort te beschrijven die is afgeleid van een bijvoeglijk naamwoord en de functie heeft van een infinitief. Het is een zeldzame en archaïsche grammaticale constructie die in sommige oude talen werd aangetroffen, waaronder het Latijn en het Grieks. In het Latijn is een amoritisch woord bijvoorbeeld een woord dat wordt gevormd door het achtervoegsel -of toe te voegen aan een bijvoeglijk naamwoord, zoals 'amor'. (liefde), om een werkwoordsvorm te creëren die functioneert als een infinitief. Het woord 'amorare' is bijvoorbeeld afgeleid van het bijvoeglijk naamwoord 'amor' en betekent 'liefhebben'. Op dezelfde manier is een amoritisch woord in het Grieks een woord dat wordt gevormd door het achtervoegsel -izein toe te voegen aan een bijvoeglijk naamwoord, zoals 'agapē' (liefde), om een werkwoordsvorm te creëren die functioneert als een infinitief. Amoritische woorden zijn zeldzaam in moderne talen omdat ze grotendeels zijn vervangen door meer gebruikelijke grammaticale constructies, zoals het gebruik van infinitieven of deelwoordzinnen. Ze zijn echter nog steeds te vinden in sommige oudere teksten en in bepaalde taalcontexten, waar ze een vleugje archaïsch tintje aan de taal toevoegen.