Het proletariaat begrijpen: een sleutelconcept in de marxistische theorie

Het proletariaat is een sociale klasse van mensen die de productiemiddelen, zoals fabrieken, land of andere bezittingen, niet bezitten en hun arbeidskracht moeten verkopen om te overleven. Deze klasse wordt doorgaans gekenmerkt door lage lonen, gebrek aan werkzekerheid en beperkte sociale mobiliteit. De term ‘proletariaat’ werd bedacht door Karl Marx en Friedrich Engels in hun boek ‘The Communist Manifesto’ om de arbeidersklasse in kapitalistische samenlevingen te beschrijven. In een kapitalistische economie is het proletariaat de meerderheid van de bevolking die geen deel uitmaakt van de heersende macht. klasse of de bourgeoisie, die de productiemiddelen bezit en profiteert van de arbeid van de arbeidersklasse. Het proletariaat wordt vaak gecontrasteerd met de bourgeoisie, die de productiemiddelen controleert en de macht in de samenleving in handen heeft. Het concept van het proletariaat staat centraal in de marxistische theorie, die stelt dat de uitbuiting van de arbeidersklasse door de kapitalistische klasse de drijvende kracht is achter economische en sociale ongelijkheid. Volgens de marxistische theorie zal het proletariaat zich uiteindelijk bewust worden van hun gemeenschappelijke belangen en in opstand komen tegen de bourgeoisie om een meer gelijke en rechtvaardige samenleving te vestigen.