Wat zijn proklassieke programmeertalen?

In de context van programmeertalen is een proklassieke taal een taal die is ontworpen om zo klassiek mogelijk te zijn, wat betekent dat deze minimale afhankelijkheden van externe bronnen moet hebben en zonder aanpassingen op elk platform moet kunnen draaien. Proklassieke talen worden vaak gebruikt in situaties waarin betrouwbaarheid en draagbaarheid van het grootste belang zijn, zoals in embedded systemen, realtime systemen of systemen die moeten draaien op apparaten met beperkte middelen. Deze talen zijn doorgaans ontworpen met de nadruk op eenvoud, efficiëntie en voorspelbaarheid, en ze hebben vaak een kleine standaardbibliotheek of helemaal geen standaardbibliotheek. Enkele voorbeelden van proklassieke programmeertalen zijn C, C++, Rust en Ada. Deze talen zijn allemaal ontworpen om zeer draagbaar te zijn en minimale afhankelijkheden te hebben van externe bronnen, waardoor ze zeer geschikt zijn voor gebruik in een breed scala aan toepassingen.