Odrodzenie sanskrytu: odkrywanie literatury neosanskryckiej

Neosanskryt odnosi się do współczesnego odrodzenia języka sanskrytu, które rozpoczęło się w XIX wieku i trwa do dnia dzisiejszego. Siłą napędową tego odrodzenia byli uczeni i intelektualiści, którzy starali się zachować i promować dziedzictwo kulturowe starożytnych Indii, a także stworzyć nowe dzieła literackie i naukowe w tradycji sanskryckiej.… Neosanskryt charakteryzuje się celową próbą naśladowania stylu i strukturę klasycznego sanskrytu, włączając jednocześnie nowoczesne motywy i idee. Zaowocowało to różnorodną gamą tekstów, od poezji i dramatu po traktaty naukowe i filozoficzne, które odzwierciedlają zarówno ciągłość, jak i zmianę stuleci.……Do godnych uwagi przykładów literatury neosanskryckiej należą dzieła poety i dramaturga Rabindranatha Tagore , laureat literackiej Nagrody Nobla w 1913 r. za zbiór wierszy „Gitanjali” (Ofiary pieśni), oraz uczony i mąż stanu B.R. Ambedkar, który obszernie pisał w sanskrycie o zasadach buddyzmu i Konstytucji Indii....Ogólnie rzecz biorąc, neosanskryt reprezentuje żywe i ciągłe zaangażowanie w bogate dziedzictwo kulturowe starożytnych Indii oraz zaangażowanie w zachowanie i przekazywanie tego dziedzictwa przyszłym pokoleniom .