Sprośny i satyryczny świat Goliardów

Goliardowie byli grupą średniowiecznych poetów i muzyków, którzy rozkwitli w XII-XIV wieku. Znani byli z satyrycznych i sprośnych piosenek, które często naśmiewały się z kościoła i zamożnej elity. Termin „goliard” pochodzi od łacińskiego słowa „garrulus”, oznaczającego „hałaśliwy” lub „hałaśliwy”.……Goliardów często kojarzono z uniwersytetami i uczelniami, gdzie wykonywali swoje piosenki i wiersze dla studentów i wykładowców. Znani byli także z podróżowania z miejsca na miejsce, występując w tawernach i innych miejscach publicznych. Pomimo swojej reputacji sprośności i satyry, goliardy były również szanowane za swoje umiejętności literackie i umiejętność tworzenia mądrych i zapadających w pamięć tekstów.

Do niektórych godnych uwagi goliardów należą:

* Mnich Eustachy, XII-wieczny poeta i muzyk, często uważany za pierwszego prawdziwy goliard.
* Walter Map, XII-wieczny pisarz i satyryk, znany ze swojego kąśliwego dowcipu i umiejętności kpiny z możnych.* William Langland, XIV-wieczny poeta najbardziej znany ze swojego długiego poematu narracyjnego „ Piers Plowman”, który przedstawia wiele motywów i postaci goliardycznych.… Ogólnie rzecz biorąc, goliardy były ważną częścią kultury średniowiecznej, wykorzystując swoją poezję i muzykę do komentowania społecznych i politycznych problemów swoich czasów. Ich dziedzictwo można dostrzec w wielu satyrycznych i sprośnych piosenkach przekazywanych z pokolenia na pokolenie, a także w ciągłej popularności ich tematów i stylów we współczesnej muzyce i literaturze.