Zrozumienie czasowników bezakkusatywnych i imperatywnych w językoznawstwie

W językoznawstwie czasownik bez biernika to czasownik, który nie określa dopełnienia bezpośredniego. Innymi słowy, czasownik nie wskazuje, kto lub co jest przedmiotem działań. Na przykład w zdaniu „Śmiała się” czasownik „śmiała się” nie jest biernikiem, ponieważ nie określa, kto się śmiał.…
Z kolei biernik to czasownik określający dopełnienie bezpośrednie, np. „Śmiała się z niego”. " W tym przypadku czasownik „śmiech” jest biernikiem, ponieważ określa osobę, z której się śmieje.

Czasowniki nieimperatywne są podobne do czasowników bez biernika w tym sensie, że nie określają dopełnienia bezpośredniego, ale różnią się tym, że nie przekazują sensu działania lub agencja. Na przykład zdanie „Zachód słońca” nie jest imperatywne, ponieważ nie sugeruje, że ktoś lub coś spowodowało zachód słońca. Natomiast zdanie „Ona ustawiła słońce” jest biernikiem, ponieważ określa, kto wykonał czynność zastawienia słońca.…
Podsumowując, czasowniki bez biernika to czasowniki, które nie określają dopełnienia bliższego, natomiast czasowniki bez rozkazu to czasowniki, które nie przekazują poczucie działania lub sprawczości.