ทำความเข้าใจกริยาที่ไม่มีการกล่าวหาและไม่มีความจำเป็นในภาษาศาสตร์

ในภาษาศาสตร์ กริยาที่ไม่มีการกล่าวหาคือกริยาที่ไม่ได้ระบุวัตถุโดยตรง กล่าวอีกนัยหนึ่ง กริยาไม่ได้ระบุว่าใครหรือสิ่งใดถูกกระทำ ตัวอย่างเช่น ในประโยค "เธอหัวเราะ" คำกริยา "หัวเราะ" ไม่ใช่การกล่าวหาเพราะไม่ได้ระบุว่าใครกำลังหัวเราะ

ในทางตรงกันข้าม กริยากล่าวหาเป็นคำกริยาที่ระบุวัตถุโดยตรง เช่น "เธอหัวเราะเยาะเขา " ในกรณีนี้ กริยา "laughed" ถือเป็นกริยากล่าวหาเพราะมันระบุถึงบุคคลที่ถูกหัวเราะเยาะ

กริยาที่ไม่บังคับนั้นคล้ายคลึงกับกริยาที่ไม่กล่าวหาตรงที่กริยาไม่ได้ระบุวัตถุโดยตรง แต่ต่างกันตรงที่กริยาไม่สื่อถึงความรู้สึกของการกระทำ หรือหน่วยงาน ตัวอย่างเช่น ประโยค "พระอาทิตย์ตกดิน" นั้นไม่จำเป็น เพราะไม่ได้หมายความว่าใครหรือสิ่งใดที่ทำให้พระอาทิตย์ตกดิน ในทางตรงกันข้าม ประโยค "เธอตั้งดวงอาทิตย์" ถือเป็นการกล่าวหาเพราะระบุว่าใครเป็นผู้กระทำการพระอาทิตย์ตกดิน โดยสรุป กริยาที่ไม่กล่าวหาคือกริยาที่ไม่ได้ระบุวัตถุโดยตรง ในขณะที่กริยาที่ไม่จำเป็นคือกริยาที่ไม่สื่อถึง ความรู้สึกของการกระทำหรือหน่วยงาน