Zrozumienie języka nakazowego i jego zastosowań

Normatywnie odnosi się do użycia języka lub innych form komunikacji w celu zapewnienia wskazówek, porad lub zaleceń dotyczących określonego sposobu działania lub zachowania. Często używa się go w przeciwieństwie do określenia opisowego, które odnosi się do zwykłego opisu faktów lub okoliczności bez jakiejkolwiek treści oceniającej lub normatywnej.

Innymi słowy, język lub komunikacja nakazowa ma na celu powiedzenie słuchaczowi lub czytelnikowi, co powinien zrobić lub jak powinien się zachowywać, zamiast po prostu opisywać, co się dzieje lub wydarzyło. Może to obejmować polecenia, instrukcje, rady lub zalecenia, a także stwierdzenia oceniające lub osądy na temat tego, co jest dobre, a co złe, słuszne, a co złe itp.… Na przykład: „Powinieneś przyjrzeć się temu bliżej przed podjęciem decyzji” to przykład języka normatywnego, ponieważ dostarcza wskazówek, co słuchacz powinien zrobić (tj. przyjrzeć się bliżej). Natomiast „Dziś niebo jest błękitne” jest przykładem języka opisowego, ponieważ opisuje po prostu fakt (czyli kolor nieba) bez treści wartościującej i normatywnej.