สินทรัพย์ที่ไม่สามารถประเมินค่าเสื่อมราคาได้คืออะไร?
ค่าเสื่อมราคาหมายถึงสินทรัพย์หรือค่าใช้จ่ายที่ไม่ได้ลดลงในมูลค่าเมื่อเวลาผ่านไปเนื่องจากการสึกหรอ ความล้าสมัย หรือปัจจัยอื่น ๆ ในการบัญชี ค่าเสื่อมราคาเป็นกระบวนการจัดสรรต้นทุนของสินทรัพย์ที่มีตัวตนตลอดอายุการใช้งาน ซึ่งหมายความว่ามูลค่าของสินทรัพย์จะลดลงเมื่อเวลาผ่านไป อย่างไรก็ตาม สินทรัพย์บางส่วนไม่ประสบกับมูลค่าที่ลดลงประเภทนี้ ดังนั้นจึงถือว่าไม่สามารถมีค่าเสื่อมราคาได้ ตัวอย่างของสินทรัพย์ที่ไม่สามารถประเมินค่าได้ ได้แก่:
1 สินทรัพย์ไม่มีตัวตน เช่น สิทธิบัตร ลิขสิทธิ์ และเครื่องหมายการค้า ซึ่งไม่มีการมีอยู่จริงและไม่เสื่อมค่าเมื่อเวลาผ่านไป
2 การลงทุนในหลักทรัพย์ เช่น หุ้นและพันธบัตร ซึ่งไม่สูญเสียมูลค่าเนื่องจากการสึกหรอหรือล้าสมัย
3 เงินสดและรายการเทียบเท่าเงินสด เช่น กองทุนตลาดเงิน และบัตรเงินฝาก ซึ่งไม่เสื่อมค่าเมื่อเวลาผ่านไป ค่าใช้จ่ายที่ชำระล่วงหน้า เช่น เบี้ยประกันหรือค่าเช่าที่ชำระล่วงหน้า ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายตามระยะเวลาที่ครอบคลุม
5 สินทรัพย์ที่มีอายุการใช้งานไม่แน่นอน เช่น ที่ดิน อาคาร และอุปกรณ์ที่คาดว่าจะมีอายุการใช้งานหลายปีโดยมีการบำรุงรักษาน้อยที่สุด โดยสรุป สินทรัพย์ที่ไม่สามารถประเมินค่าเสื่อมราคาได้คือสินทรัพย์ที่ไม่มีมูลค่าลดลงเมื่อเวลาผ่านไปเนื่องจากการสึกหรอและฉีกขาด หรือล้าสมัยจึงไม่ต้องบันทึกค่าเสื่อมราคาในงบการเงิน



