Övgülerin Güçlü Mirası: Ortaçağ Latin İlahileri ve Modern İbadet Üzerindeki Etkileri

Laudes bir tür Latin ilahisi veya övgü şarkısıdır. "Övgü" kelimesi Latince "övmek" anlamına gelen "laudare" kelimesinden gelir. İlahiler genellikle dini törenlerde, özellikle de manastırlarda ve manastırlarda söylenirdi ve Tanrı'ya olan bağlılığı ve ibadeti ifade etmek için kullanılırdı. Tipik olarak ölçülü bir yapıya sahiptiler ve Latince yazıyorlardı, ancak bazı övgüler Eski Fransızca veya Orta İngilizce gibi yerel dillerde de yazılıyordu.

Laudes, Katolik Kilisesi'nin ayin geleneğinin önemli bir parçasıydı ve birçok ünlü ilahi ve şarkı Bugün hala söylenen şarkıların kökleri ortaçağ laude geleneğine dayanmaktadır. Örneğin, ünlü "Dies Irae" (Gazap Günü) ilahisi aslında 13. yüzyılda yazılmış bir övgü niteliğindeydi. Diğer iyi bilinen övgüler arasında "Te Deum" ve "Veni, Yaratıcı Spiritus" yer alır.

Övgüler yalnızca dini törenlerde değil, aynı zamanda saray veya festivaller gibi laik bağlamlarda da söylenirdi. Bunlara sıklıkla ud veya org gibi enstrümanlar eşlik ediyordu ve bazen profesyonel müzisyenler veya korolar tarafından icra ediliyorlardı. Bugün söylenen ilahiler ve şarkılar.