Alçakgönüllülüğü ve Alçakgönüllülüğü Anlamak: Alçakgönüllülüğü Geliştirme Rehberi

Alçakgönüllülük, alçakgönüllü ve iddiasız olmanın niteliği olan tevazu eksikliğidir. Utanmaz insanlar genellikle övüngen, kibirli ve kendilerini aşırı derecede öne çıkaran kişilerdir. Zenginliklerini veya fiziksel görünümlerini sergileyerek, uygunsuz yollarla dikkatleri üzerlerine çekebilirler.
Tevazu ise alçakgönüllü ve alçakgönüllü olmayı ve dikkatleri kendi üzerine çekmeye yönelik davranışlardan kaçınmayı içerir. Mütevazı insanlar genellikle kendilerinden çok başkalarıyla ilgilenirler ve kendi başarılarını abartmak yerine küçümseme eğilimindedirler. Pek çok kültürde utanmazlık olumsuz bir özellik olarak kabul edilir, çünkü bir tür gurur veya kibir olarak görülebilir. Örneğin kibir, Hıristiyanlıktaki yedi ölümcül günahtan biridir ve İslam'da da büyük bir günah olarak kabul edilir. Her iki dinde de alçakgönüllülük, iffetsizlikten daha çok arzu edilen bir nitelik olarak kabul edilir. Edepsizlik, kişinin başarılarıyla övünmesi, zenginliği veya statüsüyle gösteriş yapması veya açıklayıcı veya kışkırtıcı bir şekilde giyinmesi gibi birçok şekil alabilir. Bazı insanlar doğal olarak daha alçakgönüllü veya utanmaz olabilir, ancak aynı zamanda alışkanlık ve pratik yoluyla alçakgönüllülüğü veya utanmazlığı geliştirmek de mümkündür. Genel olarak, utanmazlık genellikle olumsuz bir özellik olarak görülür çünkü kibir, bencillik ve diğer istenmeyen davranışlara yol açabilir. Öte yandan tevazu, alçakgönüllülüğü, alçakgönüllülüğü ve başkalarına saygısı nedeniyle değerlidir.