Eksik Veri Noktaları için İnterpolasyon Yöntemleri

Enterpolasyon, bilinen iki veri kümesi arasındaki eksik veri noktalarını bulma işlemidir. Bir fonksiyonun açıkça tanımlanmadığı noktalardaki değerlerini tahmin etmek için kullanılır.

Verileri enterpolasyona tabi tutmak için çeşitli yöntemler vardır; bunlar arasında:

1. Doğrusal İnterpolasyon: Bu yöntem, bilinen iki nokta arasında düz bir çizgi çizilmesini ve bu çizginin verinin eksik olduğu noktaya kadar uzatılmasını içerir.
2. Polinom İnterpolasyonu: Bu yöntem, bilinen veri noktalarına bir polinom eğrisi uydurmayı ve bunu, eksik noktadaki fonksiyonun değerini tahmin etmek için kullanmayı içerir.
3. Spline İnterpolasyonu: Bu yöntem, temeldeki fonksiyona yaklaşmak için parçalı bir fonksiyonun kullanılmasını içerir. Parçalı fonksiyonlar bilinen veri noktaları tarafından tanımlanır ve fonksiyonun eksik noktadaki değerini tahmin etmek için kullanılır.
4. En Yakın Komşu İnterpolasyonu: Bu yöntem, eksik noktaya en yakın bilinen veri noktasının bulunmasını ve değerinin bir tahmin olarak kullanılmasını içerir.
5. Radyal Temel Fonksiyon İnterpolasyonu: Bu yöntem, fonksiyonun eksik noktadaki değerini tahmin etmek için radyal temel fonksiyonun kullanılmasını içerir. Radyal taban fonksiyonu merkezden uzaklaştıkça hızla azalan bir fonksiyondur.
6. Dalgacık İnterpolasyonu: Bu yöntem, verileri temsil etmek ve eksik değerleri enterpolasyona tabi tutmak için dalgacık fonksiyonlarının kullanılmasını içerir.
7. Sinir Ağı Enterpolasyonu: Bu yöntem, verilerdeki temel modeli öğrenmek ve eksik değerleri enterpolasyona tabi tutmak için bir sinir ağının kullanılmasını içerir.
8. Bir eğri uydurma: Bu yöntem, bilinen veri noktalarına bir eğri uydurmayı ve onu eksik noktadaki fonksiyonun değerini tahmin etmek için kullanmayı içerir.

İnterpolasyon yönteminin seçimi, verilerin doğasına ve problemin özel gereksinimlerine bağlıdır. Bazı yöntemler belirli veri türleri veya problemler için daha uygundur ve bazı yöntemler diğerlerinden daha doğru olabilir.